Drinkwater is natuurlijk zeldzaam, bovendien kan de kwaliteit ervan veranderen tijdens het transport in de leidingen, zodat het water dat onze kranen bereikt meestal wordt onderworpen aan verschillende zuiverings behandelingen, meer of minder complex afhankelijk van de waterbron.
Waterzuivering: bronnen en grondwaterWanneer water uit de bron of het grondwater wordt gebruikt voor de watervoorziening, zijn de waterzuiverings processen over het algemeen zeer beperkt. Grondwater wordt soms behandeld met beluchtingssystemen om de aanwezigheid van ongewenste opgeloste gassen zoals waterstofsulfide te verwijderen, die het water onaangename geuren en smaken kunnen geven. De beluchting vergemakkelijkt ook de oxidatie van ijzer en mangaan, waardoor deze worden omgezet in een onoplosbare geoxideerde vorm die gemakkelijk kan worden verwijderd met behulp van klassieke filtratietechnieken. In de uitgestrekte gecultiveerde vlakten van de onderliggende watervoerende lagen kan de aanwezigheid van nitraten, na het gebruik van stikstofhoudende meststoffen, aanzienlijk zijn, maar altijd onder de wettelijk vastgestelde grenswaarden voor water dat bestemd is voor menselijke consumptie. In het algemeen geldt dus dat voor grondwater, naast de eventuele beluchting, de waterzuivering wordt opgelost door eenvoudige desinfectie. Waterzuivering: OppervlaktewaterAan de andere kant, wanneer oppervlaktewater wordt gebruikt, vereist de zuivering meer uitgebreide procedures. Deze wateren vormen niet de problemen van sommige grondwatersoorten, maar de grotere blootstelling aan het externe milieu maakt ze in microbiologisch opzicht kwetsbaarder, en bovendien verandert de kwaliteit ervan abrupt met de verandering van de milieuomstandigheden, met name in het geval van stromend water. Hoe een waterzuiveringssysteem werkt Hieronder volgt de behandelingsketen die het meest gebruikt wordt door aquaducten voor oppervlaktewaterzuivering. Rooster: verwijdering van vaste en grove lichamen; pH-regeling: kooldioxide dosering om de pH te brengen naar de ideale waarden voor de reacties met de reagentia; Dosering van reagentia: ontsmettingsmiddelen, oxidation middelen, flocculant, om de bacteriële belasting te verminderen en de bezinkbare stoffen (sommige metalen, materialen in suspensie) te laten reageren; Sedimentatie: het maakt de scheiding mogelijk van een deel van de zwevende deeltjes die in het water aanwezig zijn door de doorvoer in tanks waarvan de afmetingen hun snelheid verminderen, waardoor de afzetting van vele aanwezige deeltjes mogelijk wordt; Clariflocculator: verwijdering van vaste stoffen in suspensie, niet bezinkbaar, door de vorming van onoplosbare micro schilfers die, waardoor de massa toeneemt, naar de bodem vallen; Filtratie : het vasthouden van nog zwevende deeltjes, die ontsnapt zijn aan de vorige behandeling, meestal uitgevoerd met zandfilters; Adsorptie: de behandeling met actieve kool elimineert alle verontreinigende stoffen in de oplossing Deze behandeling is bijzonder doeltreffend tegen microverontreinigingen en organische stofresten, waardoor talrijke organische stoffen van natuurlijke oorsprong (algen, humus- en fulvozuren) zowel van industriële als van agrarische oorsprong (onkruidverdelgers, pesticiden, fenolen, talrijke organochloorverbindingen, enz.) |